Dinsdag 14 juli
Door: Astrid
Blijf op de hoogte en volg Astrid
14 Juli 2015 | Bonaire, Kralendijk
En ik kan weer naar huis!! Van te voren heb ik gezegd dat mijn jaar op Bonaire compleet zou zijn als ik een zeeschildpad had gezien. En ja hoor, vandaag was het al raak! Wim en ik gingen na zijn werk nog even snorkelen, in zee voor ons appartementen complex. Lekker afkoelen en mooie visjes kijken. Ik bedacht me om ook even een paar baantjes te zwemmen, waardoor ik in een dieper stuk kwam dan ik voorheen was geweest. En ja hoor, daar zwom hij (of zij). Ik wist even niet wat ik zag! Wat gaaf! De zeeschildpad bleef een beetje op dezelfde plek zwemmen waardoor ik (na een tijdje zoeken) Wim kon ophalen en waarschuwen. We hebben samen met de schildpad mee gezwommen totdat deze naar een steeds dieper stuk ging en we ook steeds verder afdreven. Wat een ervaring zeg! De schildpad bleef eerst bij de bodem zwemmen om her en der wat te grazen. Totdat hij verder naar het wateroppervlak zwom en hij recht voor ons op zijn gemakje verder peddelde. Wim werd er helemaal ontspannen van. De rust waarmee zo'n dier zwemt is mooi om te zien. Naast de zeeschildpad heeft Wim ook een murene en een soort zee spin gezien. Jammer dat ik dat gemist heb....ik was zo bezig met die schildpad ;-).
Naast deze geweldige ervaring heb ik vandaag ook al mijn eerste pump les gegeven op een sportschool hier in de buurt. Gisteren was ik daar om te informeren naar werk en ik werd een uur later al gebeld of ik vanmorgen wilde invallen. Dat is aan beide zijden goed bevallen en donderdagochtend mag ik weer een lesje geven. Dan een circuit training. Ik had niet verwacht dat ik zo snel al een beetje aan de slag kon gaan. Heel leuk! Daarnaast ga ik morgen ook kijken of ik bij de Sea Turtle Conservation vrijwilligers werk kan doen. Daar is vraag naar dus wie weet.
Wim bevalt het goed op zijn werk. Hij heeft er nu 2 dagen op zitten en de eerste indruk is erg goed. Leuke collega's en er is veel werk te doen.
En onze reis hier naartoe was prima. Buiten de stress die we 's ochtends hadden. De avond voordat we vertrokken, hadden we onze fietsen (beide in een fietsdoos) al op het dak van de auto van mijn ouders gebonden. Een bouwzeil er omheen zou alles droog houden. Toen we ietsje later thuis kwamen begon het keihard te regenen. Ik dacht meteen...dit gaat niet goed. Toen mijn ouders de volgende ochtend ons kwamen halen waren de dozen op het dak verschoven. We moesten ze los maken en toen bleek de onderste doos nat te zijn. Deze was helemaal kapot en moest vervangen worden. Dat betekent op Schiphol een nieuwe doos kopen en de boel daar over plaatsen. Maar hoe zouden we nu naar Schiphol komen??!! 2 fietsdozen, 4 koffers en 4 personen in de auto....dat ging niet lukken. Dus meteen mijn broer gebeld voor hulp, de opties doorgenomen die er waren. Misschien Wim en ik met de trein en mijn ouders met de auto die kant op? Mijn broer nam niet op dus ben ik met mijn vader naar zijn huis gereden. Twee keer aangebeld, geen gehoor. Dan maar onder het slaapkamerraam roepen. En ja hoor, na een paar keer roepen kwam daar het slaperige hoofd van mijn schoonzus tevoorschijn. Beide kwamen naar beneden en besloten direct dat wij hun auto konden lenen. Dat was perfect! Dus uiteindelijk met 2 auto's naar Schiphol gereden en daar gelukkig op tijd aangekomen. Een nieuwe doos gekocht, alles overgezet en inchecken maar. We waren uiteindelijk ruim op tijd bij de gate waar we rustig nog wat gedronken hebben. Jammer dat we dat niet samen met mijn ouders hebben kunnen doen. Het afscheid was toch ook wel even lastig en ik heb wel een traantje moeten laten.
Maar goed, alles verder goed gegaan en we hebben het hier ontzettend naar ons zin. Het is nog wennen aan de warmte, vooral 's nachts, maar langzaamaan went het. We houden jullie zo nu en dan op de hoogte van onze ervaringen hier. Tot snel weer!
Naast deze geweldige ervaring heb ik vandaag ook al mijn eerste pump les gegeven op een sportschool hier in de buurt. Gisteren was ik daar om te informeren naar werk en ik werd een uur later al gebeld of ik vanmorgen wilde invallen. Dat is aan beide zijden goed bevallen en donderdagochtend mag ik weer een lesje geven. Dan een circuit training. Ik had niet verwacht dat ik zo snel al een beetje aan de slag kon gaan. Heel leuk! Daarnaast ga ik morgen ook kijken of ik bij de Sea Turtle Conservation vrijwilligers werk kan doen. Daar is vraag naar dus wie weet.
Wim bevalt het goed op zijn werk. Hij heeft er nu 2 dagen op zitten en de eerste indruk is erg goed. Leuke collega's en er is veel werk te doen.
En onze reis hier naartoe was prima. Buiten de stress die we 's ochtends hadden. De avond voordat we vertrokken, hadden we onze fietsen (beide in een fietsdoos) al op het dak van de auto van mijn ouders gebonden. Een bouwzeil er omheen zou alles droog houden. Toen we ietsje later thuis kwamen begon het keihard te regenen. Ik dacht meteen...dit gaat niet goed. Toen mijn ouders de volgende ochtend ons kwamen halen waren de dozen op het dak verschoven. We moesten ze los maken en toen bleek de onderste doos nat te zijn. Deze was helemaal kapot en moest vervangen worden. Dat betekent op Schiphol een nieuwe doos kopen en de boel daar over plaatsen. Maar hoe zouden we nu naar Schiphol komen??!! 2 fietsdozen, 4 koffers en 4 personen in de auto....dat ging niet lukken. Dus meteen mijn broer gebeld voor hulp, de opties doorgenomen die er waren. Misschien Wim en ik met de trein en mijn ouders met de auto die kant op? Mijn broer nam niet op dus ben ik met mijn vader naar zijn huis gereden. Twee keer aangebeld, geen gehoor. Dan maar onder het slaapkamerraam roepen. En ja hoor, na een paar keer roepen kwam daar het slaperige hoofd van mijn schoonzus tevoorschijn. Beide kwamen naar beneden en besloten direct dat wij hun auto konden lenen. Dat was perfect! Dus uiteindelijk met 2 auto's naar Schiphol gereden en daar gelukkig op tijd aangekomen. Een nieuwe doos gekocht, alles overgezet en inchecken maar. We waren uiteindelijk ruim op tijd bij de gate waar we rustig nog wat gedronken hebben. Jammer dat we dat niet samen met mijn ouders hebben kunnen doen. Het afscheid was toch ook wel even lastig en ik heb wel een traantje moeten laten.
Maar goed, alles verder goed gegaan en we hebben het hier ontzettend naar ons zin. Het is nog wennen aan de warmte, vooral 's nachts, maar langzaamaan went het. We houden jullie zo nu en dan op de hoogte van onze ervaringen hier. Tot snel weer!
-
16 Juli 2015 - 09:02
Dirkjan:
Gaaf zeg! Leuk om te lezen dat jullie al zo snel jullie draai hebben gevonden.
Hier geen last van de warmte. miezert al 4 dagen.
Groetjes
Dirkjan & jennet -
16 Juli 2015 - 09:19
Willie:
Ik wens jullie nog heel veel werk plezier en vooral blijven schrijven over het avontuur.
Groetjes Willie. -
16 Juli 2015 - 09:21
Jan Santman:
Wat een prachtige foto's! Ik hoop dat jullie een geweldig jaar hebben, aan het land zal het niet liggen! -
16 Juli 2015 - 18:26
Jansje Lukkien:
gaaf hoor, die zeeschildpad!! -
16 Juli 2015 - 21:33
Marco Klomp:
Mooi verslag, kijk nu al uit naar het vervolg!
En als je dan bedenkt dat ik nog geopperd had om jullie weg te brengen...lees ik van het gedoe met de fietsen en bedenk dat er net die nacht ingebroken was in mijn auto...kan geen toeval zijn.
Dingen lopen zoals ze lopen, jullie zijn veilig aangekomen en de fietsen ook.
Veel (werk-)plezier en fijne tijd daar! -
16 Juli 2015 - 22:18
Geesje:
Wat gaaf zeg!!Geniet er van.
-
17 Juli 2015 - 14:30
Kathinka:
Wat een heerlijk begin! Zeeschildpadden zijn geweldig. Geniet van jullie verblijf en ik ga trouw je blog volgen! -
17 Juli 2015 - 15:36
(grote) Astrid:
Leve Luitjes, wat een leuk verslag , ik heb genoten.....Vooral met de zeeschildpad super
gr Astrid -
19 Juli 2015 - 14:15
Anne:
Dit klinkt als het begin van een super gave tijd! Top!!
Liefs Anne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
